Τα Τμήματα του Δοντιού

Η μύλη είναι το ορατό τμήμα του δοντιού πάνω απο την γραμμή των ούλων.

Καλύπτεται εξωτερικά από ένα πολύ σκληρό ενασβεστιωμένο στρώμα, γνωστό σαν αδαμαντίνη. Κάτω απο την αδαμαντίνη βρίσκεται ένα επίσης σκληρό στρώμα οδοντίνης που περιβάλλει τον ζωντανό πολφό στο κέντρο του δοντιού. Ανατομικά η μύλη ορίζεται σαν το τμήμα του δοντιού που καλύπτεται απο αδαμαντίνη. Σε αρκετές περιπτώσεις η κλινική εικόνα της μύλης δεν συμπίπτει ακριβώς με το ανατομικό όριο της. Αυτό συμβαίνει γιατί σε νεαρά άτομα τα ούλα είναι σφιχτά καλύπτοντας τμήμα της μύλης οπότε φαίνεται μικρότερη, ενώ σε ηλικιωμένα άτομα με υποχώρηση των ούλων (υφίζηση) φαίνεται μεγαλύτερη.

Το πραγματικό μέγεθος της μύλης είναι πιθανόν να μειωθεί με την πάροδο της ηλικίας λόγω της φυσικής φθοράς που υφίσταται η μασητική επιφάνεια στην κορυφή της μύλης κατά την μάσηση.

Το σχήμα και μέγεθος της μύλης διαφέρει σημαντικά ανάμεσα στους διαφορετικούς τύπους δοντιών:

• Οι τομείς (κοπτήρες) έχουν επίπεδη και πλατιά μύλη με μια στενή κοφτερή κορυφή.
• Οι κυνόδοντες έχουν σχεδόν κωνικό σχήμα μύλης με μια μυτερή κορυφή.
• Οι προγόμφιοι και οι γομφίοι έχουν μεγαλύτερη μύλη με πιο επίπεδη και πλατιά μασητική επιφάνεια.

Η ρίζα είναι το τμήμα του δοντιού που βρίσκεται κάτω από τα ούλα μέσα στο οστό της σιαγόνας. Ανατομικά ορίζεται ως το τμήμα του δοντιού που καλύπτεται από οστείνη, ένα σκληρό υλικό αντίστοιχο της αδαμαντίνης που καλύπτει την μύλη. Η ρίζα παρέχει στήριξη στο δόντι και το κρατά σταθερό στη θέση του με τη βοήθεια των περιοδοντικών συνδέσμων. Κατά μέσο όρο, η ρίζα αποτελεί τα 2/3 του συνολικού μήκους του δοντιού.

Οι διάφοροι τύποι δοντιών έχουν διαφορετικό αριθμό και σχήμα ριζών (ανάλογα και με τη θέση τους στο στόμα).

• Οι Τομείς έχουν μία κωνική ρίζα.
• Οι Κυνόδοντες έχουν επίσης μια κωνική ρίζα αλλά αρκετά μακρύτερη για να παρέχει σταθερότητα.
• Οι Προγόμφιοι έχουν μία ρίζα, εκτός απο τους πρώτους προγόμφιους της άνω γνάθου που έχουν 2 ρίζες.
• Οι Γομφίοι μπορεί να έχουν δύο, τρείς, μέχρι και τέσσερις ρίζες ανάλογα με τον τύπο και τη θέση τους (συνήθως οι γομφίοι της κάτω σιαγόνας έχουν δύο ρίζες, ενώ αυτοί της άνω έχουν τρείς ρίζες).

Στο άκρο της ρίζας του δοντιού υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα (ακρορρίζιο) μέσα απο το οποίο περνούν τα νεύρα και τα αγγεία που θρέφουν το δόντι. Το άνοιγμα αυτό ενώνεται με τον πολφικό θάλαμο στο κέντρο του δοντιού διαμέσου των ριζικών σωλήνων που διατρέχουν το κέντρο της κάθε ρίζας του δοντιού.

Ο αυχένας του δοντιού ορίζεται απο την γραμμή που σχηματίζεται στο σημείο που η μύλη ενώνεται με τη ρίζα. Ανατομικά ορίζεται ως το σημείο που σταματά η αδαμαντίνη και αρχίζει η οστείνη.